uleżeć — dk VIIb, uleżećżę, uleżećżysz, uleż, uleżećżał «wytrwać pewien czas leżąc; o owocach, żywności: dochować się do pewnego czasu będąc gdzieś złożonym» Nie móc uleżeć w łóżku (np. z niepokoju, ze zdenerwowania). Uleżał zaledwie do godziny siódmej i… … Słownik języka polskiego
uleżeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} skupić się, przekształcić się z drobnych cząstek w zbitą masę, bryłę wskutek leżenia przez jakiś czas; ścisnąć się, zespolić się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ziemia uleżała się. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
u- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne (także imiesłowy i rzeczowniki odsłowne), z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «doprowadzenie danej czynności do skutku, wyczerpanie możliwości dalszej… … Słownik języka polskiego
ulęgnąć — a. uląc dk Vc, ulęgnie, ulągł a. ulęgnął, ulęgła, ulęgły, ulęgnięty, ulągłszy ulęgać ndk I, ulęgnąćga, ulęgnąćają, ulęgnąćał, ulęgnąćany, pot. «o zwierzętach: wydać na świat (potomstwo), urodzić» W nocy suka ulęgła szczenięta. ulęgnąć się a. uląc … Słownik języka polskiego
wyleżeć — dk VIIb, wyleżećżę, wyleżećżysz, wyleżećleż, wyleżećżał, wyleżećżeli, wyleżećżany wylegiwać ndk VIIIb, wyleżećguję, wyleżećgujesz, wyleżećguj, wyleżećiwał, wyleżećiwany 1. «wygnieść coś przez długie leżenie» Wyleżeć dół w tapczanie. Wyleżane… … Słownik języka polskiego
u- — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przedrostek tworzący pochodne czasowniki (i formy pokrewne), w których wnosi do znaczenia podstawowego następujące znaczenia:a) doprowadzenia czynności wyrażanej czasownikiem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
